Inpakken, Montreal, Ottawa & 5 vluchten

Het is bijna zover, over minder dan 24 uur zit ik in de auto naar schiphol om op het vliegtuig te stappen naar Londen. Waarschijnlijk vlieg ik alleen naar Londen of met 1 andere student. Vanaf Londen vlieg ik in een groep met andere uitwisselings-studenten uit Europa die naar Canada gaan. Op Londen zal ik ook voor het eerst mijn gastzusje zien uit Zwitserland. Als je er over na denkt is dat best raar. Ik heb haar nog nooit gezien, maar ik ken haar wel (als je dat zo kan zeggen). We hebben al heel veel gemaild en ze weet al zoveel van me, maar toch heb ik eigenlijk geen idee hoe ze is. Feitelijk weet ik ook al veel over haar, maar qua karakter en haar mening, weet ik eigenlijk nog bijna niks. Hoe dan ook, ik kijk er naar uit om haar te ontmoeten in het echt.

Vanuit Londen vliegen we dus met een groep naar Montreal, en daarna gaan we met de bus naar Ottawa, zo'n 2 uur rijden (Owja, we gaan midden in de week ook weer even een dagje Montreal bezichtigen, 4 uur rijden op een dag is natuurlijk niks daar). In Ottawa heeft de organisatie een soort voorbereidingsweek georganiseerd. De activiteiten zijn een mix tussen elkaar leren kennen, de toerist uithangen en een voorbereiding op je leven in Canada. Het programma is dan ook heel divers maar ook redelijk vol, gezien het feit dat we maar een klein weekje in Ottawa verkeren. 

Na een week gaat iedereen naar zijn eigen gastgezin, de plekken waar studenten heen gaan verschillen heel erg. Er zitten mensen in Franstalig en Engelstalig Canada, in grote en kleine dorpen/steden, in gezinnen met kinderen en een huisdier, ouderen echtparen waarbij de kinderen al uit huis zijn, alleenstaande ouders, alles kan. Ik moet zelf nog een heel stuk reizen vanuit Ottawa, want Prince George is aan de andere kant van Canada, dus zo'n 3500- 4000 kilometer. Om daar te komen neem ik nog drie binnenlandse vluchten en dan ben ik weer ongeveer 8 uur onderweg. Ik heb zo'n vaag vermoeden dat als ik aan kom ik redelijk moe ben. Ook in gedachten houden dat ik in 6 dagen 5 vluchten heb gehad en drie keer moest overstappen, dat is ook al een once-in-a-lifetime-ervaring op zichzelf. 

Maar dat is allemaal wat nog moet gebeuren, laten we nu even kijken naar wat ik al heb gedaan! Mijn koffers zijn, op wat kleine dingen na, al helemaal ingepakt. Ik kan je één ding vertellen, het is niet makkelijk om spullen voor een jaar 0,4 m3 te krijgen. Maar het is gelukt, denk ik. Als je gaat pakken voor een jaar gaat het echt om keuzes maken, dit shirt of dat shirt, deze tas of toch die, waarom passen ze er niet allebei in?! Het ene moment dacht ik, nou, ik geloof toch wel dat ik goed bezig ben, ik denk dat het allemaal wel gaat passen, en het volgende moment als je bedenkt dat je sieraden, regenjas, tassen en toilettas er nog bij moeten, denk je daar toch wel anders over. Als je dan je sieraden tussen al je kleding hebt gepropt en je realiseert dat dat eigenlijk geen extra ruimte in neemt heb je al weer meer het gevoel dat alles gaat passen. 

Na heel wat uren keuzes maken, passen en meten en kleding oprollen (de meest efficiënte manier om in te pakken!) Zaten mijn koffers bijna vol, alleen mijn toilettas hoefde er nog bij, dacht ik. Door de dag heen kwam ik echter nog van alles tegen waarvan ik dacht, mhh dat moet eigenlijk ook nog mee. Zo begon mijn koffer toch aardig uit te puilen. 

Ondertussen zit ik nu op mijn kamer deze blog te schrijven, met mijn open volle koffer naast me met het pak hagelslag dat ik heb ingepakt als cadeau voor mijn gastgezin boven op. Dat ga ik wel missen denk ik, hagelslag. Haha, wat moet er van me worden als ik hagelslag al ga missen? Om maar niet te beginnen over alle andere dingen die daar anders zullen zijn. 

Vanavond ga ik alvast online in-checken, toch raar hoe dingen zo snel dichtbij kunnen komen. Het lijkt wel gisteren dat ik zei: ''Ja, ik ga naar Canada, over een paar maanden, ik vertrek waarschijnlijk ergens aan het einde van de vakantie.'' Ondertussen zijn we al aan het einde van de vakantie, de zomervakantie is voorbij gevlogen, mijn vliegticket is binnen en het is nog maar 1 dag voor ik weg ga. Gelukkig heb ik er nog steeds veel zin in en ik kan niet wachten om in Canada aan te komen mijn gastgezin te zien hoewel ik ook de Nederlandse manier van leven wel ga missen denk ik, maar dat is van latere zorg. 

Good luck!